آغاز اجرای طرح تعیین عرصه و حریم محوطه باستانی قباق تپه
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۱۱۷۲۲
سجاد علی بیگی سرپرست تیم کاوش در قباق تپه کرمانشاه با اشاره به آغاز اجرای طرح تعیین عرصه و حریم محوطه باستانی قباق تپه (قواخ تپه)، گفت : گمانه زنیها پیرامون این محوطه باستانی مهم با مجوز پژوهشکده باستان شناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و حمایتهای مالی ادارۀ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمانشاه در قالب طرح پژوهشی دانشگاه رازی آغاز شده تا بتوان وسعت واقعی این محوطه کلیدی را مشخص کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی اضافه کرد: تعیین عرصه و حریم این محوطه با هدفِ حفظ و صیانت از این محوطه باستانی و شناخت وضعیت شکل گیری محوطه و توسعه آن در طول زمان انجام میشود.
عضو هیات علمی گروه باستان شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه با بیان اینکه تعیین عرصه و حریم این محوطه باستانی که با مشارکت شمار زیادی از باستان شناسان ایرانی در دست انجام است حدود ۳۰ روز به طول خواهد انجامید، گفت: پس از اتمام گمانه زنی با هدف تعیین عرصه، فصل دوم کاوشهای باستان شناسی را در این محوطه آغاز خواهیم کرد.
وی در خصوص اهداف انجام این مرحله از کاوشها در محوطه باستانی قباق تپه هم اظهار کرد: مشخص شدن وضعیت لایههای محوطه در هزاره نخست پیش از میلاد یکی از اهدافی است که دنبال میکنیم، چراکه در فصل اول کاوشها در سال ۱۴۰۰، با توجه به ابعاد و اندازه محوطه و میزان بقایای باستانی، کاوشها در محوطه در ابعاد محدودی انجام شده است.
علی بیگی تصریح کرد: در فصل پیشین کاوش، لایههای باستانی و بقایایی باستانشناختی از دوره کاسیها، دوره آشور نو، اشکانی و ساسانی در این محوطه کشف کردیم. در گمانۀ کاوش شده در دامنه تپه، بقایای سکونت مربوط به نیمه هزاره دوم پیش از میلاد به دست آمد و با توجه به ارتفاع تپه و میزان لایههای کاوش نشده، می دانیم که این محوطه لایههای تاریخی فراوانی دارد که قدمت آنها به دورههای پیش از تاریخ میرسد.
وی تاکید کرد: بدنبال کشف آثار جدیدی از دوره آشور نو در این محوطه هستیم تا بتوانیم براساس یافتههای پیشین و جدید به اطلاعاتی در خصوص ماهیت این محوطه باستانی در گذشته، الگوهای اقتصادی و سایر جنبههای فرهنگی و اجتماعی این محوطه به ویژه در هزاره نخست پیش از میلاد دست پیدا کنیم.
این باستان شناس خاطرنشان کرد: هرچند بر اساس قطعات سنگی متعلق به معماری و برخی دیگر از یافتههای کاوش این احتمال وجود دارد که در دوره آشور نو این محل یک مرکز ادارای و یا مرکز مدیریتی برای کنترل منطقه توسط حاکمان آشوری بوده باشد، اما به دلیل عدم انجام کاوشهای گسترده در حال حاضر چیز زیادی در خصوص بناها و تاسیسات مدفون در دل این تپه و به ویژه جزئیات مربوط به آنها نمیدانیم.
به گفته این عضو هیات علمی گروه باستان شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه، این مرحله از پژوهشها که با حمایت اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه در قباق تپه در حال انجام است، به نسبت کاوشهای سال ۱۴۰۰ گستردهتر خواهد بود .
باشگاه خبرنگاران جوان کرمانشاه کرمانشاهمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: میراث فرهنگی مناظر زیبا محوطه باستانی تعیین عرصه و حریم قباق تپه کاوش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۱۱۷۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتابنیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.
منبع: خبرگزاری ایسنا